Advocaten tijdens congres: tegen staatstoezicht

Het thema staat groot op het podium tijdens het Advocatuurcongres 2013

Voor het Advocatenblad bezocht ik het Advocatuurcongres in theater het Spant in Bussum. In een vruchteloze poging om van het eeuwige Stuif-es-in imago af te komen schrijf je dat als Spant! (zonder lidwoord, met uitroepteken). Het thema van het congres was ook al zo hip geschreven: ‘BtheBest, Laat het zien’. Het moest gaan over kwaliteit en hoe je daarover communiceert.

Discussie

Hoe zorg je als advocaat dat je een echt goede dienstverlener bent en blijft, in een markt die concurrerender wordt, voor cliënten die veeleisender worden? En hoe vent je dat zo goed mogelijk uit? Dat valt niet in een paar zinnen te beantwoorden, maar HET antwoord op die vraag heb ik die middag niet gehoord. Wel veel discussie over het door advocaten verfoeide staatstoezicht en andere ingrepen die de politiek doet in de rechtspraak.

Bedreigingen

Algemeen Deken Walter Hendriksen benoemde in zijn openingsspeech de bedreigingen voor het goede functioneren van de advocatuur stuk voor stuk. In sneltreinvaart schetste hij de gevolgen van de bezuinigingen op de gefinancierde rechtsbijstand, verhoging van de griffierechten en het plan voor het invoeren van staatstoezicht op de advocatuur. Met deze maatregelen zijn de onafhankelijkheid en toegankelijkheid van de rechtspraak in gevaar, stelt hij, met instemming van een volle zaal.

Vak verkopen

Politicus Frank de Grave, uitgenodigd in zijn rol als voorzitter van de vereniging van medisch specialisten, was wel kritisch op de Orde van Advocaten. Niet zozeer op de kwaliteit van het werk van advocaten, als wel op de manier waarop advocaten hun vak verkopen. ‘Stel net als de medisch specialisten eens iemand van buiten aan om je te vertegenwoordigen. En als je vindt dat er geen probleem is, dan moet je dat consequent uitdragen. Maar de laatste club die dat deed, waren de woningcorporaties en daar liep het slecht mee af.’

Staatstoezicht

De Orde van Advocaten voert onder aanvoering van Hendriksen campagne om vooral het staatstoezicht tegen te gaan. De Grave daarover: ‘Leuk om in een zaal voor eigen publiek te vertellen, maar dat maakt niet veel indruk. Je moet zorgen dat je je argumentatie op orde hebt, en er iets aan toevoegen. Het hele land roept overal nee tegen, dus daarmee kom je er niet.’

Oneliners

In de plenaire discussie ter afsluiting van het congres stal strafpleiter Wim Anker de show met de van hem bekende oneliners. Over staatstoezicht: ‘De arm van de overheid is lang genoeg. Daar moet een stuk af, dit plan moet van tafel.’ Over de media: ‘Aangezien ik de mooiste ben, doe ik tv en mijn tweelingbroer radio.’ Bij de keuze van een tv-programma zoekt Anker het in de ruimte die hij krijgt. Geen snelle flits in RTL Boulevard, maar een programma ‘waarin ik een struisvogelei kan leggen’. ‘Sommige advocaten zijn zo vaak op tv, dat ik denk dat ze het testbeeld zijn.’

Kwaliteit

Na afloop van het programma, tijdens het walking dinner, sprak ik Wybe Taekema, een 71-jarige Haagse advocaat die ongeveer voor de 40^e keer het jaarcongres bezocht. Hij herdacht weemoedig de vergaderingen van een hele dag, die de avond ervoor al begonnen met een van drank doordrenkt diner. ‘Maar in mijn begintijd stonden er maximaal 3000 advocaten ingeschreven en kende je vrijwel iedereen.’ In die tijd waren er vast ook geen thema’s in hippe marketing-taal. En over kwaliteit werd niet gepraat, die leverde je vanzelfsprekend. Waarmee niet gezegd is dat vroeger alles beter was, want dat geloof ik nooit zo.

Lees ook mijn verslag op de website van het Advocatenblad

Een goed gesprek over hoe je je kwaliteit kunt laten zien? Neem contact op!